ஆண்களும் ஆண்களை அணு அணுவாய் ரசிக்கலாம்

அக்காவுக்கு வரன் பார்க்கும் போது என்னை எதுவும் கலந்துக்கல. அப்போ நான் சென்னைல காலேஜ் படிச்சிட்டு இருந்ததாலும் சின்ன பையன்றதாலும் அப்பா, அம்மா பாட்டி எல்லாம் பார்த்து முடிவு பண்ணாங்க. மாப்பிள்ளை போட்டோ மட்டும் வாட்ஸ் அப்ல அனுப்பி விட்டாங்க. மாப்பிள்ளை சில நேரம் போன்ல பேசி இருக்கார். நல்லா கலகலன்னு பேசுவார். எனக்கு தான் கூச்ச சுபாவம்னு தெரியுமே. அதனால என்னன்னா என்னன்னு மட்டும் தான் பேசினேன்.

கல்யாணத்துக்கு முதல் நாள் ரிசப்ஷன்லதான் மாப்பிள்ளை (மாமா) நேர்ல பார்த்தேன். போட்டோல பார்த்ததை விட இன்னும் நல்லாவே இருந்தார். கலர் கொஞ்சம் கம்மி. ஆனால் கலையான முகம். வெள்ளந்தியா சிரிப்பு. நல்ல உயரம். உயரத்துக்கு ஏத்த வாட்டசாட்டமான பாடி. நான் இது போல யாரையும் ரசிச்சதில்ல. அக்காவுக்கு கணவராக போறவர்ன்றதால உற்று பார்த்துட்டு இருந்தேன். 

"மச்சான் எங்கே, மச்சான் எங்கே"ன்னு தேடி என்னை மேடைல ஏத்தினார். " என்ன குட்டி , யாரோ மாறி தள்ளீ நின்னுட்டு இருக்கிஙக. வாங்க போட்டோ எடுக்கணும்"னு என்னை இழுத்து பக்கத்துல நிக்க வச்சிகிட்டார். அக்கா வலது பக்கம், நான் இடது பக்கம். "ஹேய் அடுத்த கல்யாணம் மச்சானுக்கு தான். நல்லா கவர் பண்ணுஙக"ன்னு மாமா விடியோ, போட்டோகிராபருக்கு சொல்ல அக்கா உள்பட எல்லாரும் சிரிக்க, எனக்கு வெக்கமா போச்சு. "வெக்கப்படாதீங்க குட்டி. கேமராவை பாருங்க" மாமாவின் இடது கை என் இடுப்பை பிடிச்சு அவருக்கு அருகில் இழுத்து என் முகவாய் தூக்கி கேமரா பார்க்க வச்சார். ஏசி ஹாலிலும் எனக்கு குப்புன்னு வியர்த்தது.

இது போல உரிமையா தொட்டு பேசுவார்னு நான் எதிர்ப்பார்க்கல. ரொம்ப நாள் பழகின மாதிரி பேசினார். குறிப்பா என் வீட்ல இருக்கறவங்க மட்டும் தான் குட்டின்னு கூப்பிடுவாங்க. இந்த பேர் எப்படி இவருக்கு தெரியும்? அக்கா சொல்லி இருப்பா. போட்டோ கிளிக்கியதும் நான் நகர முயன்றேன். 

"நில்லுங்க மச்சான். எங்க போறீங்க அதுக்குள்ள. இப்படி நில்லுங்க. எனக்கு கம்பெனி குடுங்க" என்றார். இப்பவும் அவர் கை என் இடுப்பில் அழுத்தமா இருந்தது. 

"இல்ல. கெஸ்ட் எல்லாம் வருவாஙக. அவஙக எல்லாம் போட்டோ எடுக்கணும்ல" என்றேன். 

"பரவால்ல, மச்சான். கூட இருங்க" என்றார். அதுக்குள்ள அக்கா கெஸ்ட் கொடுத்த பரிசு, மொய் கவரை வாங்கி என்கிட்ட கொடுக்க நான் அதை எல்லாம் ரிசீவ் பண்ணும் வேலைக்கு கொஞ்சம் பின்னால் தள்ளி நின்னுக்கிட்டேன்.

எனக்கு மாமாவின் அந்த சின்ன தீண்டல் புதுசா இருந்தது. இதுவரை எந்த ஆணும் அது போல உரிமையா இடுப்பை, தோளை தொட்டு பேசியதில்ல. ஆணே தொட்டதில்லன்னா, பொண்ணுங்க திரும்பி கூட பார்த்ததில்ல என்னை. ஸ்கூல் டேஸ்ல சில ப்ரெண்ட்ஸ் தோள் மேல கைப்போட்டு நடப்பாங்க. காலெஜ்ல எல்லாம் அது மாறி இல்லை. தொட்டு பேசும் பழக்கம் மறைந்து, மறந்தே போய் இருந்தது. ஒரு வேளை இது அவருக்கும் , பலருக்கும் சகஜமானதாக இருக்கலாம். என் மனசுதான் ஓவரா Exaggerate பண்ணுதோ. 

அவரோட ஏதோ ஒரு Perfume வாசனை இன்னும் உன் மூக்கில உலாவிட்டு இருந்தது. பின்னால நின்னுட்டிருந்த எனக்கு அவரோட ப்ளூ கலர் Tuxedo சூட்ல ஆர்ம்ஸும் தொடையும் கச்சிதமா பிதுங்கிட்டு இருக்கற மாதிரி தோணிச்சு. ஷோல்டர்ஸ் அகண்டு இடுப்பு சுறுங்கி அதுக்கு கீழ மீண்டும் கொஞ்சம் அகண்டு. கோட் மூடி இருந்தாலும் அவர் பின்பக்கம் எடுப்பா தெரிஞ்சது. அப்போ முன் பக்கம் பல்ஜா இருக்குமோ. ச்சீ என்ன கன்றாவி. ஏன் என் மனசு இப்படி எல்லாம் யோசிக்குது? இது மாறி இதுக்கு முன்ன தோணலயே. தோணலைன்னு சொல்ல முடியாது. ஒரு காலத்துல அக்‌ஷய் குமார், ஜான் ஆப்ரகாம் படங்கள் பார்க்கும் போது தோணி இருக்கு. தமிழ்ல ஆர்யா, விஷால். அதுவும் அந்த ஸ்ரீரெட்டி அனகோண்டா மேட்டர் கிளப்பி விட்டதால விஷால் பத்தி யோசிச்சிருக்கேன். இது சொந்த அக்கா புருஷன். என் மனசு ஏன் இப்படி அலையுது? 

அப்பறம் நைட் டின்னரும் அவர் கூடவே முடிஞ்சது. அன்னிக்கு நான் மண்டபத்துல ஸ்டே. சொந்தக்காரஙக கிட்ட பேசிட்டு இருந்த போதும் அடிக்கடி கண் அவரை தேடுச்சு. இவ்ளோ நேரமாகியும் தலை முடி களையல. சோர்வும் இல்ல. கலகலன்னு எல்லார்கிட்டயும் பேசிட்டு சிரிச்சுட்டு இருந்தார். அவர் கூட்டத்தில  அடிக்கடி என்னை பாக்கற மாதிரி தோணுச்சு. நான் அவர் பார்க்கும் போது அவரை பார்க்காத மாறி வேற பக்கம் பார்த்தேன். சின்னப்பிள்ளைத்தனமா தோணுச்சி.

அன்னிக்கு நைட் சரியா தூக்கம் இல்ல. புது இடங்கறதாலேயோ என்னவோ. விழிப்புக்கும் தூக்கத்துக்கும் நடுவுல ஒரு பாதி சுய நினைவு இல்லாத நிலையில் அவர் முகம் வந்து வந்து போச்சு. அந்த மீசை, சிரிப்பு, கண், கன்னம்,. அந்த நெருக்கம். 

காலைல சீக்கிரமே எழுந்து குளிச்சி அய்யருக்கு தேவையானதை எடுத்து கொடுத்து.. பிசியா இருந்தேன். சரியான தூக்கம் இல்லாம கண் கொஞ்சம் எரிஞசது. "குட்டி, முகூர்த்த மாலை எடுத்துட்டு போய் மாப்பிளைக்கு போட்டு வா" அம்மா சொன்னார். எங்க சம்பிரதாயப்படி பச்சை, ரோஸ் கலந்த சின்ன மாலை தான் முகூர்த்தத்துக்கு போடுவாங்க.அதை கொண்டு போய் கொடுக்க மாப்பிள்ளை ரூமுக்கு போனேன். 

அவர் குளிச்சு முடிச்சு ப்ரெஷா கும்முன்னு இருந்தார். வெள்ளை பட்டு வேட்டியில் ராஜா மாறின்னு சொல்வாங்களே, அந்த மாறி. ராத்திரி Beauty Parlor மேக்கப்ல பார்த்ததை விட மேக்கப் இல்லாத முகம் இயற்கையாவே அழகா இருந்தது.

ஆண்களுக்கு ஆண்கள் மீது ஈர்ப்பு ஏற்படலாமா?

"குட் மார்னிங் மச்சான். என்ன கண் எல்லாம் சிவந்து இருக்கு. சரியா தூங்கலீயா?" அவர் உற்சாகமாக இருந்தார். அவரை சுற்றி பாசிடிவ் வைப் உணர முடிந்தது. "முகூர்த்த மாலை குடுத்து விட்டாங்க" என்றேன்.

 

மாப்பிள்ளையோட அம்மா 2 கப் காபியோட வந்து எங்க 2 பேருக்கும் குடுத்து "காபி எடுத்துக்கோங்க. அரவிந்தா (மாமா பேர் அரவிந்த்) நேரம் ஆகுது. நீ கூரை வேட்டி, சட்டை மாத்திக்க. கண்ணா, மச்சான் முறை நீதான் மாலை போடணும். மாலை போட்டு மாமாவை கூட்டிவாம்மா" என்று என் கிட்ட சொல்லிட்டு "மனவாரி பொங்கல் வச்சிட்டிஙகளாம்மா.. தீபாராதனை காட்டிடலாமா" கேட்டு கொண்டே போய் விட்டார்.

"ஆமா. கூரை வேட்டி தான் கட்டணும்ல. மறந்தே போய்ட்டேன். மச்சான் கொஞ்சம் அந்த கதவு சாத்துங்க. நான் ட்ரஸ் சேஞ்ச் பண்ணிக்கறேன்."என்றார்.

"ஹ்ம்ம் சரி. நான் வெளியே வெயிட் பண்றேன்" நான் காபி டம்ப்ளரோட எழ, "அய்யோ நீங்க இருங்க மச்சான். லேடிஸ் யாரும் வருவாங்க. அதுக்கு சொன்னேன். நீங்க காபி சாப்பிடுங்க" அவரே கதவை சாத்திட்டு டக்குன்னு பட்டு சட்டை, வேட்டியை உருவி வீசினார். 

வெள்ளை Calvin Klein Brief மட்டும் அவர் ஒட்டு மொத்த அழகின் ஒரு பகுதியை மூடி இருக்க, அவரமாக என் கண்கள் அவர் உடலழகை மேய தொடங்கயது. எனக்கு இது போல அவசரமாக சைட் அடிச்சு பழக்கமில்ல. 

ஒவ்வொரு அவயவத்தையும் உற்று பார்த்து ரசிக்கும் சுபாவம் எனக்கு. தேக்கு மரக்கதவு போல விரிந்த முதுகை பார்ப்பதற்குள், கருங்காலி மரத்தில் கடைந்த தோளும், ஆர்ம்ஸும் கண்ணில் பட அந்த ஆர்ம்ஸ் எத்தனை இன்ச் என கண்ணால் அளவெடுக்கும் முன்னே சாக்லேட் கேக் மேல வச்ச செர்ரி மாதிரி எடுப்பான மார்பும் நிப்பிள்சும் தெரிஞ்சது. கேக் மேல தூவிய தேங்காய் துருவல் போல அளவாக முடியை அள்ளீ நெஞ்சில் தூவி இருந்தான் பிரம்மன்.

ஹாலிவுட் படத்தின் ஓப்பனிங்ல வைட் ஆங்கிள்ள ஹெலிகாப்டர் ஷாட்ல ஒரு காட்டை காட்டுவானுங்க. அது அப்படியே ஒரு வழி சாலையாகி தனியா இருக்கற வீட்டுல முடியும்ல, அது மாறி அந்த நெஞ்சி முடிக்காடு மார்புக்கு கீழ குறுகிய ரோடு மாதிரி வயித்துல முடிக்கோடு போல போய் தொப்புல்ல முடிஞ்சது. 

தூக்க கலக்கமா, அந்த டிம்மான மஞ்சள் லைட் வெளிச்சமான்னு தெரில.. அந்த ஆழமான தொப்புள் கருப்பு இருட்டு குகை மாதிரி தெரிஞ்சது. பிரபஞ்சத்தில் கருந்துளைகள் (Black Hole) அதனைச் சுற்றி இருக்கும் அண்டங்களை எல்லாம் இழுத்து போட்டு விழுங்கும், ஒளி கூட அதன் ஈர்ப்பில் இருந்து விடுபட முடியாதுன்னு கேள்விப்பட்டிருக்கேன். 

பெரிய நட்சத்திர குடும்பங்களையே விழுங்கும் கருந்துளைகள் இருக்குமா? அல்லது அது விஞ்ஞானிகளின் கற்பனையோன்னு நினைச்சேன். இந்த தொப்புள பார்த்த பிறகு Black Hole உண்மை தான் என உணர்ந்தேன். இது வெறும் Black Hole அல்ல. பிரபஞ்சத்தின் மற்ற பகுதிக்கு Teleport செய்ய கூடிய Worm Holeஆக கூட இருக்கலாம் என மனப்பூர்வமாக நம்பினேன். 

இதை கண்டுப்பிடிக்க எதுக்குடா நாசா விஞ்ஞானிகள், டெலஸ்கோப்? என் அரவிந்த் அத்தானை ஒரு நிமிஷம் பார்த்தால் போதுமே. 

மெதுவா ரசிச்சு தொப்புள் வரை போறதுக்குள்ள அவர் கூரை வேட்டி சட்டை உடுத்தி இருந்தார். 

நான் என் வயசு பசங்களோட பழகி இருக்கேன். பார்த்து இருக்கேன். ஆனால் இது போல யாரையும் மெய் மறந்து ரசிச்சதில்ல. சொல்ல போனால் அரவிந்த் மாமா அப்படி ஒரு பேரழகன்னு உங்களுக்கு தெரியாமல் இருக்கலாம். ஆனால் எனக்கு அப்படி தோணுது. ஒருவேளை வேறு யாரோடும் நெருங்கி பழகாததால் பார்த்த உடனே பிடிச்சு போச்சான்னு தெரில. மத்த கசின், மாமன் மகன், அத்தை மகன்னு இல்லாம ஒவர் நைட்ல புதுசா ஒரு சொந்தம். ஆரடியில செதுக்கி வச்ச சிலை மாதிரி அக்கா புருஷன்னு வந்து நிக்கும் போது இயற்கையாவே ஒரு தடு மாற்றம்.

"என்ன குட்டி மச்சான் இன்னும் தூக்க கலக்கத்துல இருக்கீங்க போல. மாலைய எடுத்து போடுங்க" என்று சொன்ன போது தான் சுய நினைவு வந்தது. கூரை வேட்டி என்பது ப்ளீச் பண்ணாத காட்டன் வேட்டி. சோப்பு போடாம தண்ணியில நனைச்சு காய வைப்பாங்க. அது சுருங்கி ஒரு மாதிரி தான் இருக்கும். காட்டன் சட்டையும் அதே மாதிரி தான் சுருக்கமா இருக்கும்.  

ஆனால் அந்த வேட்டி சட்டையில் அரவிந்த் பார்க்க அவ்ளோ அழகா தெரிஞ்சார். அரவிந்த் சாமிய வேட்டி சட்டைல பார்த்தால் கன்றாவியா இருக்கும். ராமராஜனை கோட் சூட்ல பார்த்தாலும் கன்றாவியா தான் இருக்கும். செட் ஆகாது. ஆனால் அரவிந்த் மாமாக்கு கோட் சூட் மாதிரியே வேட்டி சட்டையும் அட்டகாசமா தான் இருக்கு. முழுக்கை சட்டைய மடிச்சு விட்டிருந்தார். முழங்கைல முசுமுசு முடி , தொட்டு பார்க்கணும் போல ஆசையா இருந்துச்சு. 

என் ப்ரெண்ட்ஸ்ல என்னை மாதிரி 21 வயசுல யாருக்கும் இது மாதிரி முடி பார்த்ததில்ல. சட்டைல மேல் 2 பட்டன்களை கழட்டி விட்டிருந்ததுல நெஞ்சு முடியும் நல்லா தெரிஞ்சது. எனக்கு இன்னும் இது போல முடி வரல. பூனை முடி மாதிரி லேசா இப்போ தான் வருது. எனக்கு அந்த இடத்துல இது வரை ஒரே முறைதான் ட்ரிம் பண்ணினேன். அதுவும் முடி அதிகமாச்சுன்னு இல்ல. ட்ரிம் பண்ணாதான் வேகமா வரும்னு ஒரு ப்ரெண்ட் சொன்னதால மீசை, தாடியோட சேர்த்து அங்கேயும் ட்ரிம் பண்ணீ இருந்தேன். 

இவருக்கு மீசை, தாடி, புருவம், கை, கால், நெஞ்சு எல்லாம் இப்படி முடி இருக்கே.. அப்போ அங்கே எப்படி இருக்கும்? ச்சே.. எனக்கு என்ன ஆச்சி. ஏன் இப்படி எல்லாம் யோசிக்கறேன்.

"மச்சு முதல்ல அந்த சின்ன குறுக்கு மாலை போடுங்க" - மல்லிப்பூவில் ரெண்டு மாலைகள். அதை இடதும் வலதுமா குறுக்க போடுவாங்க. நான் அந்த மல்லிகை மாலையை போடும் போது அவர் கையை உயர்த்தி வாங்கிகிட்டார். ராத்திரி வந்த அதே Perfume வாசனை. அதோட மல்லிப்பூ, ரோஜா, பன்னீர், அப்பறம் அன்னாசி, ஆப்பிள் என சீர் வரிசைல இருந்த பழ வாசனைகள், அப்பறம் லட்டுல இருந்து வந்த பச்சை கற்பூர வாசம், எல்லாத்துக்கும் மேல இனம் புரியாத ஆண் வாசனை. 

மனுஷனுக்கு நியாபகத்துல நீடித்து நிற்கிற Sense எது தெரியுமா? பார்த்தது, கேட்டது, சுவைத்தது எல்லாம் மறந்து போகலாம். ஆனால் 

நுகர்ந்த வாசனை எப்பவும் மூளைல நினைவுல இருக்குமாம். எப்பவோ சின்ன வயசுல அப்பா கொஞ்சும் போது அனுபவிச்ச ஆண் வாசனை, இப்போ மீண்டும் நினைவுக்கு வந்தது. இன்னொரு மாலையை போடும் போது அவர் அக்குளில் லேசா வியர்த்தது. காட்டன் சட்டையின் ஈரம், எனக்கு பார்க்கும் போதே என்னமோ செய்தது. முகூர்த்த மாலை போடும் போது அக்காவுக்கு முன்ன மாலை மாத்தினது நான் தான்னு ஒரு திமிர், அகம்பாவம் மனசுக்குள்ள வந்தது.

அக்கா சின்ன வயசுல இருந்தே எனக்கு ரொம்ப பிரியம்.அவளுக்கு 5 வயசு இருக்கும் போதே என்னை இடுப்புல தூக்கி ஊட்டி விடுவா. அதுக்கு பிறகு இது வரைக்கும் துணி , பொம்மை, பலகாரம் எதுவா இருந்தாலும் எனக்கு தான் முதல்ல தருவா. எனக்கு எல்லாத்துலயும் பெஸ்ட் வாங்கி தரணும்னு சொல்லுவா. அவளுக்கு இப்படி ஒரு புருஷன் அமைஞ்சது ரொம்ப சந்தோசம். 

ஆனால் இப்போ இவ்ளோ அழகும் அவளுக்கு மட்டுமான்னு ஒரு பொறாமை வேற. ஒரு வேளை நான் பெண்ணா இருந்தா, அக்கா புருஷனை களவாடின மச்சினியா போயிருப்பேனோ?

மாலை போட்டதும் " ஒரு செல்பி எடுத்துக்கலாம்" மாமா மொபைலை எடுத்து என்னை நெருக்கமா சேர்த்து பிடிச்சு Front Camera திறந்தார். இப்போ அவரோட முழங்கை முடி என் கைல பட்டதும் நிஜமாவே ஷாக் அடிச்ச மாதிரி இருந்தது. அந்த முடி மயிலிறகு மாதிரி சாப்டாவும் இல்ல. கொரகொரன்னு ஹார்டாவும் இல்ல. ஒரு மாதிரி Texture. Polar fleece மாதிரி இருந்தது. போட்டோ எடுக்கறதுக்குள்ள "Something Missing. இருங்க மச்சான்.. " சந்தண கிண்ணத்துல இருந்து ஒரு துளி சந்தணம் எடுத்து என் நெத்தில வச்சார். 

மீண்டும் சில்லுன்னு ஒரு ஷாக். சந்தணத்தின் குளிர்ச்சியா, அத்தானின் கைவிரல் கடத்திய Static Charge ஆ தெரில. பொட்டு வைக்கும் போது அவர் அவ்ளோ நெருக்கமா இருந்தார். அவர் மூச்சும், வாயில் டூத் பேஸ்ட் வாசமும்.. ரொம்ப நெருங்கிட்டமோ. செல்பி எடுத்ததும், மண மேடைக்கு கூட்டி வந்தேன். மாப்பிள்ளை தோழன் வேற ஒருத்தர். அவங்க சொந்தக்காரர் அங்கே இருந்து டேக் ஒவர் பண்ணீகிட்டார். ஏன், மச்சானை மாப்பிள்ளை தோழனா போடக்கூடாதான்னு கேட்க தோணுச்சு. 

கல்யாண பந்தலில் நிஜமாகவே ராஜகலையோட இருந்தார். அக்காவும் மகா லட்சுமி மாறி அவ்ளோ அழகு. ஒவ்வொரு சம்பிரதாய சடங்குகள் நடந்தது.

"பொரி விடணும். மச்சான் முறை யார் இருக்கா, வர சொல்லுங்கோ" அய்யர் சொல்ல.. ஸ்கூல்ல டீச்சர் கேட்ட கேள்விக்கு பதில் தெரிந்த மாணவன் மாதிரி நான் நானுன்னு குதிச்சுட்டு ஓடினேன். பொரியை அள்ளீ அவர் கைல கொட்டணும். அவர் மறுபடி என் கைல கொட்டுவார். நல்லா இருக்கே இந்த கேம். பொரி கொட்டுதோ இல்லையோ அவர் கை விரல் லேசா டச் ஆனாலும் எனக்கு தீப்பொறி பறந்தது. 

அந்த கேம் முடிஞ்சதும், அவங்கம்மா ஒரு மோதிரத்தை கொடுத்து எனக்கு போட்டு விட சொன்னாங்க. ஆஹா. 1 சவரன் இருக்கும் போல. அவர் என் வலக்கையை புடிச்சு மோதிரத்தை போடும் போது அவர் கை எவ்ளோ திடமா இருந்துச்சு. நல்லா முரட்டு தனமா காப்பு காய்ச்ச மாதிரி.. ஜிம்முல ஒர்க் அவுட் பண்ணி இருப்பாரோ. ஆம்பள கைன்னா இப்படி தான் இருக்கும்.

எங்கம்மா ஒரு செயினை குடுத்து மாப்பிள்ளைக்கு போட்டு விட சொன்னாங்க. அது நீளமில்லாத கெட்டியான சங்கிலி. ஊக்கை எடுத்துட்டு அவருக்கு போட்டு விடும் போது அவர் தோள் கழுத்தை தொடும் போது  எனக்கு உடம்பெல்லாம் கூசுது. 

கை நடுஙகுச்சு. பின்னால யாரோ ஒரு ஆன்ட்டி "குடுப்பா நான் ஊக்கு மாட்டி விடறேன்னு சொல்ல, மாமா " பரவால்ல , அவரே போடட்டும். பொறுமையா மாட்டுங்க ஒன்னும் அவசரமில்லன்னு என் கையை பிடிச்சு ஆசுவாசம் செய்தார். இந்த கல்யாணம் முடியறதுக்குள்ள என்னென்ன பண்ண போறேனோ?

அடுத்த ஹைலைட்டான மேட்டர் பாத பூஜை. தாம்பாளத்துல அவர் கால் வச்சி கழுவி விடணும். முழங்கால முழுக்க முடி. ஒரு வினாடி வேட்டி இடைவெளில தொடையை பார்க்க நினைச்சேன். ஒன்னும் தெரில. முழங்கால், பாதத்தை தொட்டு தடவி கழுவி விடும் போது சிலுசிலுன்னு இருந்தது. எந்த ஒரு ஆணையும் இது மாதிரி தொட்டது இது தான் முதல் முறை. 

தென்னை மரத்துல செஞ்ச மாதிரி கால்கள். கழுவி, சந்தனம் பூசி, போட்டு வச்சி, மிஞ்சி மாட்டி விட்டேன். ஒருவழியா தாலி கட்டி, பெட்டி கட்டி புறப்பட தயாரானாங்க. நெருங்கிய சொந்தங்கள் தவிர மத்த எல்லாரும் கிளம்பியாச்சு. கடைசில பொண்ணு மாப்பிள்ளை வழி அனுப்பனும். அம்மா அப்பா அத்தை பெரிய மாமா பாட்டி எல்லாம் நின்னிருந்தாங்க. பூமர் மாதிரி அழுது பொண்ணை பிரியா விடை குடுத்து அனுப்புவாங்க. 

பாக்க காமெடியா இருக்கும். நான் கொஞ்சம் பின்னாடி தள்ளி நின்னேன். அக்கா ஒவ்வொருத்தர் கையும் பிடிச்சு அழுதுட்டு இருந்தாள். அரவிந்த் அத்தான் பொறுமையா கூடவே நின்னு ஆறுதல் சொல்லிட்டு இருந்தார். எல்லார்க்கும் சொல்லிட்டு கார்ல ஏறும் போது "குட்டி எங்க? மச்சானுக்கு சொல்லலியே?"ன்னு என்னை கூப்பிட்டார்.

 

"நாங்க எல்லாம் பூமரோ, கூமரோ என்னவோ சொல்றான். பொண்ணை குடுக்கறவஙக அழத்தானே செய்வாங்க. குட்டி கிண்டல் பண்ணீட்டு அங்கே நிக்கறான், பாருங்க" அத்தை போட்டு கொடுத்தாள். வேற வழி இல்லாமல் முன்னால் போய் நின்னேன். அக்கா என் கிட்ட வந்து "போய்ட்டு வரேன். அப்பா, அம்மாவை இனி நீ தான் பார்த்துக்கணும். நான் இருக்க மாட்டேன். சரியா" என்றாள்.

அப்போது தான் சுரீர்னு உறைச்சது. இது நாள் வரைக்கும் கேஸ் புக் பண்ரதுல இருந்து கரண்ட் பில் கட்டறதுல இருந்து, அப்பாக்கு பீபி, சுகர் மாத்திரை வாங்கறதுல இருந்து அவ்ளோ ஏன் வீட்டு பட்ஜெட் போட்டு எனக்கு காலேஜ் பீஸ் கட்டரது வரைக்கும் அக்கா தான் பண்னூவா.  அம்மாக்கு சமையக்கட்டும் கோயில் தவிர வேற எதுவும் தெரியாது. அப்பா வாங்கின சம்பளத்தை எண்ணி கூட பார்க்காம அப்படியே குடுத்துடுவார். கை செலவுக்கு அக்கா கிட்ட தான் பாக்கெட் மணி கேப்பார். அக்கா தான் என் குடும்ப தலைவி. 

என்னிக்கு இருந்தாலும் இன்னொரு வீட்டு வாழப்போறவன்னு தெரியும். ஆனால் அது என்னமோ கண்ணு முன்னால வரும் போது பயமா இருக்கு. 

நாற்றை புடுங்கி வேற இடத்திலே நடலாம் 24 வருசம் வளர்ந்து பூத்து குலுங்குற மரத்தை எப்படி புடுங்கி எப்படி இன்னொருத்தருக்கு தர முடியும்? நாங்க தாரை வார்த்து குடுத்தது அக்காவை இல்ல, எங்க குடும்ப குத்து விளக்கை, எஜமானியை, குடும்ப சந்தோசத்தை, குத்து விளக்கை. இதோ இன்னும் அரை நிமிஷத்துல அந்த கார்ல ஏறிட்டான்னா இனி அவள் அக்கா மட்டுமல்ல. வேறு வீட்டு இல்லத்தரசி. 

நடுராத்திரி போன் பண்ணா கூட "என்னடா குரல் ஒரு மாறி இருக்கு. வெளியே கண்ட தண்ணி குடிக்காதே" ம்பா. "ஒரு Green Color Raglan Sleeve T Shirt Amazon ல பார்த்தேன். ஆர்டர் போட்டு இருக்கேன். சைஸ் கரெக்டா இருக்கா பார்" என்பாள். இதுவரை அவள் எடுத்த சைஸ் எதுவுமே தப்பானதில்ல. இனி நினைச்ச நேரத்துக்கு பேச முடியாது. அவளை பார்க்க போகணும்னா கூட போன் பண்ணி கேட்டு தானே போகணும். 

இது எல்லாம் நடக்கும்னு தெரியும். ஆனாலும் மனசு கேக்க மாட்டிக்குதே. என்னோட பழைய சட்டைய கூட யாருக்கும் தர மாட்டேன். இப்போ எங்க குடும்ப சொத்தை இந்த ஆளுக்கு ஒரே நிமிஷத்துல அள்ளி குடுக்கறோம்னு நினைக்கும் போது குபுக்குன்னு கண்ணீர் பொங்கிடுச்சு. 

அரவிந்த கைய புடிச்சு "அக்காவை நல்லா பார்த்துக்....." சொல்ல முடியாமல் வார்த்தை முட்டுது. 

"ஹேய் கமான். உங்க அக்காவை கண்ணுல வச்சி பார்த்துக்கறேன், ஒகேவா. என்னப்பா நீ பெரிய மனுஷன்னு நினைச்சா கண்ணு கலங்கறியே. நீதான் அப்பா அம்மாக்கு ஆறுதலா நிக்கணும். சரியா. கண்ணை தொடைங்க" அரவிந்த் ஆறுதலாக சொல்ல பின்னால இருந்து கோமதி சித்தி "எங்கள பூமர் சொல்லிட்டு இப்போ நீதான் பூமர் மாதிரி அழுவுற" என்று குத்தி பேசினாள். அப்போ மீண்டும் அழகை பொங்கி வந்துச்சு. 

அரவிந்த் அத்தான் ஷ்ஷ்.. அப்படி சொல்லாதீங்க என்பது போல் அவங்களை சைகைல அடக்கிட்டு, தேம்பும் என்னை இழுத்து நெஞ்சோடு சேர்த்து கட்டிக்கிட்டார். அவரோட கர்லாக்கட்டை போன்ற கைகளுக்கு நடுவே பஞ்சு மெத்தை போல மார்ல சாய்ஞ்சு கிடக்க நிஜமாவே ஏங்கி இருக்கேன். ஆனால் இந்த தருணத்தில் அந்த ரொமாண்டிக் மொமெண்ட அனுபவிக்க முடியாம ரொம்ப செண்டிமெண்டலா இருந்துச்சு. என் கண்ணீர் அவர் கூரை சட்டைய நனைச்சது. அவர் பிடி இன்னும் இருக்காமாகி முதுகுல தடவி குடுத்தார்.

 

"சரி. நேரமாச்சு, எமகண்டம் ஆரம்பிக்கறதுக்குள்ள புறப்படுங்க"ன்னு பெரியப்பா குரல் கொடுத்தார். வலது கையில் என்னை அணைத்த பிடியை தளர்தாமல் இடது கையால் கார் கதவை திறந்து, "நீ ஏறுமா" என்று அக்காவிடம் சொல்ல, அவள் ஏறி அமர்ந்தாள். என் கன்னத்தை தொட்டு தூக்கி, "அக்கா எங்கயும் போகல. இங்க பக்கத்துல தான் இருக்க போறோம். ஒரு போன் போட்டா அடுத்த நிமிசம் வந்து நிப்போம், சரியா" என்றார். இப்பவும் விம்மல் நிக்கல. உதட்டை பிதுக்கிட்டு ஒகே என்பது போல் தலையாட்டினேன். "சரி வாங்க" ன்னு

என் இடுப்பை பிடித்து காரில் ஏற்றி பிறகு அவரும் ஏறிக்கொண்டார். அக்காக்கும் அரவிந்துக்கும் நடுவே நான் இருந்தேன்.

"சரி குட்டிய இறக்கி விட்டு கிளம்புங்க மாப்ள" அத்தை குரல் கொடுத்தார். "பரவால்ல. குட்டியும் கூட வரட்டும். மறு வீடு மிதிச்சிட்டு சாயந்தரம் வரும் போது கூட்டி வரேன்" ன்னு சொன்னார். இது போல அக்காவோட சீதனமாக என்னையும் ஏற்றி போனார்.

என் தோள் மேல கைப்போட்டு நெருக்கமா உக்கார்ந்து இருந்தார். "என்ன மச்சான், இப்படி கண் கலஙகிட்டீங்க. அக்கா மேல அவ்ளோ பாசமா?" கேட்டார். எனக்கே வெக்காமாதான் இருந்தது. "இல்ல. திடீர்னு மொத்தமா கூட்டி போறீங்க இல்ல. அப்போ ஒரு மாதிரி ஆயிடுச்சு." என்றேன்.

 

"மச்சான் எனக்கு கூட பிறந்தவஙக யாரும் இல்ல. ஒரே பையன். நீங்க ஏன் ஒரு உறவை இழந்த மாதிரி பாக்குறீங்க. நான் புதுசா உங்க வீட்ல, ஒரு உறவா பாருங்க. ஒரு அக்கா போகல. அக்காவோட சேர்த்து ஒரு மாமாவும் கிடைச்சிருக்கேன்ல. ஒகே வா. என்னையும் உங்க குடும்பத்துல சேர்த்துக்கறீங்களா" என்று கேட்டார். ஆஹா இதுவல்லவோ ஆனந்தம். 

புது சொந்தம். அக்காவுக்கும், எனக்குமாய், எல்லாமுமாய், சுக துக்கங்கள் பங்கெடுக்க புது உறவு. ஆம் என்று தலையசைத்தேன். அக்காவும் சிரித்து சம்மதித்தாள். 

அன்னிக்கு ராத்திரி மீண்டும் எங்கள் வீட்டுக்கு திரும்பினோம். முதலிரவுக்கு ஏற்பாடு செய்து கொண்டிருந்தார்கள். நான் கண்டும் காணாதது போல என் ரூமில் இருந்து கொண்டேன். ஆனால் என் மனசெல்லாம் அவருடைய முதலிரவு பற்றியே சுற்றி கொண்டு இருந்தது. 

அக்கா எனக்கு இன்னொரு தாய் போல. ஆனால் அத்தானை மட்டும் மோகத்தோடு நான் பார்த்தது ஏன்? என்ன செய்வார்? இன்று காலை என் கண் முன்னே பட்டாடை களைந்து வீசியது போல செய்வாரோ? அல்லது வெக்கப்பட்டு நிற்பாரா? அவர் கட்டிலில் சட்டை இல்லாத மார்போடு படுத்திருப்பார். அக்கா வெக்கப்பட்டு நிற்பாள். அவர் மெல்ல இழுத்து அணைச்சு நெஞ்சோட சேர்த்துப்பார். அவர் மார்பு கதகதப்பு எப்படி இருக்கும்? மதியம் மார்போட சேர்த்து அணைச்சு கிட்டாரே. ஆனால் சுத்தமா நியாபகம் இல்ல. கிஸ் பண்ணுவாஙகளா.

அக்கா முதல் நாளே கிஸ் எல்லாம் பண்ண மாட்டாள். ரொம்ப கூச்சம். அவளுக்கு அதெல்லாம் புடிக்காது. ஏன் புடிக்காது? அவள் புருஷன் தானே. இருந்தாலும் எனக்கு தெரிஞ்சு இன்னிக்கு ஒன்னும் பண்ண மாட்டாங்க. சும்மா பேசி பேசி ஒருத்தரை ஒருத்தர் புரிஞ்சுப்பாங்களா இருக்கும். அப்பறம் சும்மா கட்டி புடிச்சி தூங்கிருவாங்க. என்ன பேசுவாங்க? என்னை பத்தி பேசுவாங்களா? "என்ன உன் தம்பி அசடு மாதிரி அழுவறான்" னு கேப்பாரோ. இல்ல. என்னை புரிஞ்சிருப்பார். உன்னை மாதிரியே உன் தம்பியையும் எனக்கு புடிச்சிருக்குன்னு சொல்வாரோ. 

நினைப்புதான். அப்படி யாரும் சொல்வாங்களா என்ன? ஆனால் எனக்கு தான் அவரை புடிச்சிருக்கு. அசிங்கமான Feeling எதுவும் இல்ல. சும்மா கட்டி பிடிக்கணும். கிஸ் பண்ணனும். அவ்ளோதான். பின்ன அவர் ஜட்டி, பல்ஜ்(Bulge) பத்தி எல்லாம் ரசிச்சது. நான் நினைக்கிறேன் அது எல்லாம் இப்போ நார்மல் தானே. எல்லாம் பொதுவுலயே இது போல பேசிக்கறாங்களே. செக்ஸ் பண்ணா தான் தப்பு. 

நான் அந்த மாறி தப்பு பண்ண மாட்டேன். அதுவும் அக்கா புருஷனோட. அக்காக்கு செய்ற துரோகம். ஆனால் அவரே ஒகே சொன்னா? அக்காக்கு தெரியாமா, ஒரே ஒரு முறை. ச்சே.. அப்பவும் தப்பு தான். அக்காவும் அனுமதி கொடுத்தால்? யார் அது போல ஏன் புருஷனை எடுத்துக்கோன்னு குடுப்பா? வாய்ப்பே இல்ல. 

ச்சே.. ஏன் இப்படி எல்லாம் தோணுது. அந்த மனுஷன் பாவம் நல்லவரா இருக்கார். அவரை போய்...  சரி செக்ஸ் வேண்டாம். சும்மா கட்டி பிடிக்கணும். இன்னிக்கு பண்ண மாதிரி. முடிஞ்சா, முடிஞ்சா ஒரு கிஸ். சொல்ல போனால் கிஸ் எனக்கு சுத்தமா புடிக்காது. அது ஆணோ பெண்ணோ. என்னது அது, எச்சை பட்டு, உதடெல்லாம் கொழ கொழன்னு, நினைச்சாலே வாந்தி வரும். ஆனால் அரவிந்த் அத்தானை நினைச்சா கிஸ் பண்ணனும்னு தோணுது. அவர் Lips, Mouth ரொம்ப Inviting ஆக இருக்கு. சத்தியமா. I mean எச்சி தான். ஆனால் அந்த ஒரு Fresh Breath, அப்பறம் அந்த முகம், சிரிப்பு.. கண்டிப்பா கிஸ் பண்ண இழுக்குது. ஹ்ம்ம்... இப்படி ஏதேதோ கற்பனை குதிரை பறக்க, அப்படியே தூங்கி போனேன்.

அதிகாலை ஐந்தரை மணி இருக்கும், ஏலாரம் அடிக்கும் சத்தம் கேட்டு எழுந்தேன். "அம்மா காபி.." ன்னு கத்திக் கொண்டு ரூம் கதவை திறந்து வெளியே போன போது அரவிந்த் மாமா ஹோல்ல தனியா உட்கார்ந்து ஒரு கப்பில பால் குடிச்சுக் கொண்டு, டீவி பார்த்திட்டு இருந்தார். என்னைக் கண்டதும், "குட் மார்னிங்க் மச்சான்" னு சொல்லிக் கொண்டே கீழிருந்து மேல் நோக்கி நோட்டம் விட்டார். 

"பிரஸ் மில்க் சாப்பிடுறீங்களா? எல்லாரும் உள்ள வேலையா இருக்காங்க". நான் வேணாம்னேன். அப்போ அரவிந்த் மாமா "பாத்ரூம் பிறீயா தான் இருக்கு, போய் குளிச்சு, பிரஸாகிட்டு வாங்கன்னு.." சிரிப்பை கஷ்டப்பட்டு அடக்கிக் கொண்டு சொன்னார். நானும் தலையை சொறிந்து கொண்டு வேண்டா வெறுப்பா, சரின்னு பாத்ரூமுக்கு குளிக்க போனன். உள்ளே போய் ஷார்ட்ஸை கழட்டும் போது தான் அதுல விந்துக் கறையிருந்ததைப் பார்த்தன். நைட்டு தூக்கத்தில போயிருக்கு போல..

ஒரு வேளை மாமா அதை பாத்திட்டு தான் போய் குளிக்கச் சொன்னாரோ!  ஒரே அசிங்கமா போச்சே குமாரு..